Saturday 12 November 2011

Before I go to bed...something just pomp into my head...
hmmm...I think it's now time...
for me to write what I feel..
Now your not the one I'm with...
Let's start it with this...

It's been 4 years now...
since you left...
well ano nga bang magagawa ko...
hehe unlike any other guys...
kaw lang siguro ang lalakeng...manliligaw ng sobrang tagal tapos magiging kayo lang ng ilang months?
well I don't want to remember the number of months you've courted and dated me...
pero I'm sure bilang lang yun sa kamay...

Everytime nakikita ko picture mo...o miski ang tindig mo sa iba...
naalala kita...pero hindi namimiss...
hmm...may mga times nga na iniisip ko...
sobrang ikli lang ng panahon kitang nakasama..,
minuto lang ang tinagal ng hawak mo sa kamay ko...
at segundo lang ang pagyakap natin...
lahat ay maaring mabilang lang sa kamay...
pero kung iisipin mo...
halos isang taon akong nagmove on kalimutan ka lang...
ngayon...sumusulat ako
hindi para ipakita sa lahat na mahal pa rin kita o anoman...
sumusulat ako ngayon para sabihing...

"Ok na ko"
oo ok na ko...na wala ka...
akala ko kasi ikaw na eh...
una ba naman kitang naging boyfriend eh...
akala ko ikaw na...
pala hindi...
masarap lang sa una...

huwag kang magaalala...
alam kong ramdam mong iniiwasan kita...
siguro kasi ay hindi talaga ako handa...
handang makita ka ulit...

ngayon...
handa na ako...
wag kang magalala...
hindi na ako umaasa...
umaasang babalik ka pa...

salamat!
salamat sa mga aral na itinuro mo sakin...

Ngayon...
masaya na ko...
sa piling ng iba...
lahat ng inaasahan ko sayo ay nasakanya...
Respeto, paggalang, pagaaruga, at higit sa lahat...
May KRISTO...
hindi lang yun...
ang MAHALIN AKO NG TUNAY!

Sobrang nagpapasalamat din ako sa Panginoon...
kasi akala ko ikaw na...
sobrang daming luha kasi ang sinayang ko sayo...
sa huli hindi ka rin pala magiging akin...
kaya salamat sa Panginoon at sinabi Niya sa akin na tama na...
at ikaw na rin mismo ang nagpaalam...
salamat! (not an irony...i mean it)

Ngayon kapiling ko na ang iba at sentro na namin ang Panginoon...
masaya na ko...
may pangarap kami sa isa't isa...
salamat sayo...
kung hindi sa iniwan mong aral sakin...
hindi ko makikilala ang katulad niya...

I love you my Heroz Jun Rodrigazo! :)

No comments:

Post a Comment